Italië eind jaren zeventig en begin jaren 80: een land geteisterd door aanslagen met vele slachtoffers, corruptie en niet bepaald eensgezind.
Dat is de achtergrond waartegen het boek ‘Italië 1982, Azuurblauwe voetbaltriomf’, dat medio juni bij uitgeverij Edicola verschijnt, zich afspeelt. Het boek is gebaseerd op wat Pennino zijn ‘droomzomer’ noemt: de weken waarin het Italiaanse voetbalelftal transformeerde van underdog naar wereldkampioen.

Het is een soort David tegen Goliath-verhaal, waarin Italië het moest opnemen tegen alle grote voetballanden van dat moment. Regerend wereldkampioen Argentinië en de gedoodverfde favoriet Brazilië werden verslagen om na een relatief gemakkelijke halve eindstrijd tegen Polen in de finale het ijzersterke West-Duitsland met 3-1 het nakijken te geven (Nederland kwalificeerde zich niet voor dit WK).

Na de explosieve jaren zeventig kregen de Italianen dankzij de WK-successen van hun Azzurri hun eigenwaarde terug. Eindelijk brak de zon door het tot dan toe zware wolkendek. Miljoenen emigranten met Italiaanse roots hebben dat zo gevoeld. Zo ook Pennino: 'Als zoon van een Nederlandse moeder en een Italiaanse vader merkte ik dat er, naarmate het toernooi vorderde, op het voetbalveldje in de buurt anders tegen mijn broer en mij werd aangekeken.’ Pennino heeft een jongensdroom verwezenlijkt door met bijna alle hoofdpersonen persoonlijk te spreken.

‘Wie mijn 10-jarige-ik in 1982 had verteld dat ik ooit met Dino Zoff, Paolo Rossi en Marco Tardelli om tafel zou zitten om herinneringen op te halen aan dat grandioze WK in Spanje, had ik waarschijnlijk voor gek verklaard.'

'Maar het is wel gebeurd en heeft geresulteerd in dit eerbetoon aan een team dat buiten Italië nooit echt op waarde is geschat. In mijn boek toon ik aan dat de Italiaanse wereldtitel van 1982 volkomen terecht was. Hoog tijd dus dat dit besef ook in Nederland en België doordringt'. We gaan in gesprek met Roberto Pennino over Italië, voetbal, Brazilië, migratie, jongensdromen en wereldsterren! Roberto wordt geïnterviewd door journalist Ivar Hoekstra, van o.a. Dagblad De Limburger.